Λαπαθιώτης, Ναπολέων

(Αθήνα 1888/9 – 1944). Ποιητής. Σπούδασε νομικά, αγαπούσε τη μουσική και είχε είδωλό του τον Όσκαρ Γουάιλντ. Όμορφος και κομψός στα νιάτα του, προπάντων στα χρόνια 1909-17, οπότε, όπως έγραψε ο Τάκης Παπατσώνης «κυριάρχησε σαν μετέωρο αλησμόνητο αλλά σύντομο η μοναδική μορφή του», ενδιαφερόταν κυρίως για την αισθητική. Δεν έκρυβε την ομοφυλοφιλία του και ήταν λάτρης των τεχνητών παραδείσων. Η ποίησή του, διάσπαρτη σε περιοδικά (το 1939 κυκλοφόρησε έναν μοναδικό τόμο, Τα ποιήματα) μεταδίδει τον αισθητισμό και τον ιδιόρρυθμο εκλεκτισμό του αλλά και το αδιέξοδο στο οποίο είχε περιέλθει. Έχοντας σπαταλήσει την πατρική περιουσία, αφού έχασε τους γονείς του, η άτακτη ζωή του τον κατέβαλε γρήγορα και σε συνδυασμό με την πείνα της Κατοχής τελικά κατέληξε στην αυτοκτονία. Μεγάλο ψυχογραφικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι ημερολογιακές σημειώσεις που άφησε, ένα μέρος από τις οποίες έχουν περιληφθεί στην έκδοση ποιημάτων του τού 1964. Ο ποιητής Ναπολέων Λαπαθιώτης (φωτ. από την έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»).